Een zwemmer is een ruiter

Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.

En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het altijd allesbegrijpende water.

Ik moet bekennen dat ik gek ben van water.
Want in het water adem ik water
word ik een schepper die zijn schepping omhelst,
en in het water kan men nooit geheel alleen zijn
en toch nog eenzaam blijven.

Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.

- Gedicht: Paul Snoek, Foto: Martin Woodbridge -

Gehoorzaamheid

Is dit het dan?
De grens van de hondse gehoorzaamheid

Mensen gaan graag naar het buitenland
de grens over

Ik hou als mens niet zo van die hondse grens
dan ga ik misschien liever niet naar het buitenland

- Gedicht en foto: Bieke -

Afscheid

Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis

je kus is licht
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet

Maar achter deze hoek
een werelddeel
achter dit ogenblik
een zee van tijd

Zul je voorzichtig zijn?

- Gedicht: Adriaan Morriën, Foto: John The Bear -

Missen

Missen is meer
dan missen met minder
maar de angst om te missen
is het meest.

- Gedicht: Bieke, Foto: Kim Anderson -

Schelp

Lopend in de zee
overspoeld door haar getijden
vond ik
een schelp


Zittend in de zee
overspoeld door haar getijden
nam ik
tijd


Kijkend in de zee
Ruikend in de zee
Voelend in de zee
Luisterend in de zee
overspoeld door haar getijden
leerde ik
de schelp kennen


zag haar knusse kleuren
rook haar verdoezelde vrijheid
voelde haar gespleten gevaren
hoorde haar geruststellende geruis


Verstomd in de zee
overspoeld door haar getijden
hou ik
van mijn schelp.

- Gedicht: Bieke, Foto: Zeemensch -

Weg

Moeilijk
met minder moeilijkheden
verder leven, verder van het leven.
Geen tijd om te beseffen
dat besef pijn doet.
De perfecte vluchtweg, vlucht weg.
Vlucht van de weg.

- Gedicht en Foto: Bieke -

Eb

Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhult door 't ogenblik.
Zuigend eb van het gemoed,
dat de minuten trekt
en dat de vloeddiep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?

- Gedicht: M. Vasalis, Foto: Bieke -

Zorgeloosheid

Hoe
als je je
met zorgeloosheid
kon omringen
en dat dat
je ruimte
was.

- Gedicht: Bert Schierbeek, Foto: Bieke -